Het is herfst. Er liggen mensen op straat. Eén van hen, een man uit Oost-Europa, kwam afgelopen week naar onze straatartsen. Zijn kaak was verbrijzeld. Een groepje jongeren had hem ’s nachts in zijn gezicht geschopt, toen hij op straat lag te slapen.
De straat is een moeras. Je zakt er steeds dieper in weg. De problemen worden steeds groter. Zonder hulp kom je er niet uit.
Vorige week klopte een Pools meisje bij ons aan, na drie nachten op straat. Na een paar nachten slapen in de Pauluskerk konden we rustig met haar praten. En hulpverlening inschakelen. Inmiddels is ze met hulp teruggegaan naar Polen. Zo gaat het vaak.
Zo’n 150 mensen slapen op straat in Rotterdam. Zij halen zichzelf niet van straat. Rotterdam heeft een Smart Shelter nodig: opvang en hulp. Beide tegelijk. Ook de Tweede Kamer ziet dat we niet langer kunnen wachten. Kort geleden spraken bijna alle alle partijen zich uit vóór opvang en hulp voor EU-arbeidsmigranten op straat, om nóg grotere persoonlijke en maatschappelijke problemen te voorkomen.
Waar wachten we nog op?
Ranfar Kouwijzer
Predikant-directeur Pauluskerk Rotterdam
